ผมกำลังรอจะบินที่สนามบินนานาชาติแม่ฟ้าหลวง เชียงราย เกือบสองสัปดาห์ที่มาเยือน โดยชำเชิญชวนจากเพื่อนที่แต่งงานกับคนที่นี่ สามเดือนก่อน ผมได้แวะมาหาโดยบังเอิญ การได้คุยกันแค่ชั่วครู่ ไม่กี่ชั่วโมงเลยไม่พอ เป็นเหตุให้ผมต้องถือโอกาสกลับมาอีกหน
นี่เป็นครั้งที่สองที่แวะมา ถือเป็นครั้งแรกที่อยู่ยาวมากขนาดนี้ ในแผนคือผมจะมาเที่ยวเล่น แต่แผนก็ไม่เคยมีจริง ความหวังที่จะยืมจักรยานยนต์แล้วเตร็ดเตร่ไปตามชนบท ก็ไม่เป็นจริง แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ได้ไปบ่อน้ำร้อน ได้ไปเยี่ยมหมู่บ้านชาวเขา ทำครัวกันข้ามวันข้ามคืน และกินอาหารอร่อยมากมาย
เป็นเรื่องที่ดี
น้ำพุร้อนคือยอดเยี่ยม ตลาดแทบทุกตลาดที่แสนสดและใหม่คือสิ่งที่รองลงมา ที่เหลือ ก็คือให้เวลาผ่านไปกับการทำอะไรเรื่อยเปื่อยสารพัดที่นี่ ตกปลาคือ กิจกรรมหลัก นอกนั้นผลไม้ที่เก็บเกี่ยวได้จากต้นก็มากมาย
เป็นการพ้กผ่อนจริงจัง
ยังคงคิดไม่ออกว่า ผมทำอะไรไปบ้างกับการอยู่ที่นี่ แต่ก็เป็นอย่างใครเขาว่ากัน เวลาของความสุขผ่านไปไวเสมอ และเป็นสิ่งที่ผมไม่คิดค้านอะไร
เฉกเช้าวันนี้ ตื่นตามปกติ เก็บกระเป๋าพร้อมเดินทาง แวะตลาดเพื่อซื้อสตรอวเบอรี่สดใหม่ฝากคนไกล แล้วก็มาสนามบิน ผมคงถึงสนามบินราวเที่ยง เพื่อจะเปลี่ยนเครื่องบินไปนครศรีธรรมราชต่อไป
ผมบินได้
