วันแห่งโคลิงก์

วันนอาทิตย์นี้ เป็นวันพิเศษ สำหรับผู้เล่นโปเกม่อนโกแบบผม เพราะเป็นวันเดียวของเดือนที่จะมีสิ่งที่เราเรียกว่า Community Day วันที่ในเวลาที่กำหนด จะมีตัวโปเกม่อนที่ส่วนใหญ่จะพบเจอได้ยาก ออกมาวิ่งเล่นเต้นอย่างกลาดเกลื่อนให้จับ และโอกาสที่เราจะเจอตัวที่สีแตกต่าง ก็เพิ่มมากขึ้น ถือเป็นเรื่องที่ดี โดยตัวที่จะเป็นโปเกม่อนสำคัญสำหรับเดือนนี้ คือ Shinx ที่ไทยเรียกตามชื่อญี่ปุ่นว่าโคลิงก์ ผมที่เป็นผู้เล่นที่แสนทุ่มเท ยังต้องบอกว่า ผมแทบหาตัวสีแตกต่างเจ้าตัวนี้ไม่ได้เลย

วันนี้ผมเลยพร้อมมาก

ออกจากบ้านแต่เช้า ติดรถป้าหนูหริ่งไปลงปากทาง ขนของไปแน่นกระเป๋า อุปกรณ์มากมาย เพื่อจะไปจับจองที่นั่งและใช้บริการอุดหนุนแมคโดนัลด์ที่สยาม พารากอน ในแผนคือ จะใช้บริการแทกซี่ แล้วไปต่อรถไฟฟ้า แต่พอถึงปากทาง ก็เห็นรถประจำทางสาย 76 ควบมาพอดี ด้วยความงกไม่เข้าเรื่อง ผมก็คิดว่าเอ๊ะ เอ๊ะ ประหยัดไปได้ห้าสิบบาทเลยนะ ก็ขึ้นรถนั่งไปได้สามป้าย คุณแทกซี่กับคุณรถประจำนางก็พบรักกัน

ผมก็ได้ไปคุณแทกซี่สมใจ

ถึงสยาม พารากอนก็จับจอง วางของ ตั้งแผงตั้งใจแน่วแน่มุ่งมั่นมาก เรียกว่าทั้งแมคโดนัลด์ คุกรุ่นไปด้วยผู้เล่นโปเกม่อนโก คุณน้องพนักงานถึงกับเตรียมของเพิ่ม เรียกว่าเป็นกิจกรรมที่เพิ่มลูกค้าได้ดีมากสำหรับแมคโดนัลด์ ไม่นานนัก ก็มีพี่เอฟ เจ๊หมี เด็กเลือกโค้ด นักตียิมตีสาม มาร่วมโต๊ะกัน ด้วยความเป็นเทรนเนอร์สายช่างคุย พวกเราก็ไม่ได้ทำอะไรมากมาย นอกจากนั่งคุยกัน แยกย้ายไปห้องน้ำ เดินพบปะเพื่อน ๆ เจ้าเด็กเลือกโค้ด ก็เดินเพื่อฟักไข่ เรียกว่าเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว  ไม่นานก็ได้เวลาบ่าย

14:45 พวกเราคิดว่าเป็นเวลาที่เหมาะแล้วที่จะขยับไปร้านชาบูกันต่อ เก็บข้าวของเดินมุ่งหน้าไป อาคารเมอคิวรี่วิลล์ กะว่าน่าจะได้โต๊ะพอดีเวลา ที่ไหนได้ คิวแน่น คนเต็มจ๊ะ เด็กเลือกโค้ดต้องกลับบ้านตรงเวลา ไม่ให้ที่บ้านกังวล ก็เลยย้ายไปร้านสุกี้ญี่ปุ่น

แน่นอนว่า ได้ที่นั่งสมใจ

พวกเราใช้เวลาในการฆ่าวัวในร้านไปหลายตัวภายในเวลา 90 นาที ถือว่าเป็นร้านที่อาหารดี รสชาติดี การให้บริการดี คุ้มค่าต่อการที่เราพลาดจากร้านที่ตั้งใจมาก ที่น่าขำคือ เด็กเลือกโค้ด ผู้เป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่หนึ่งแล้วนั้น กลับไม่สามารถที่จะตอกไข่เองได้ เพราะไม่เคยทำมาก่อน บางทีผมก็อดคิดไม่ได้ว่า พ่อแม่ทั้งหลายกำลังทำอะไรกับลูกตัวเองบ้างนะ

หลังจากอิ่มแปร้ ก็แยกย้ายกันกลับ เด็กเลือกโค้ด มีคุณพ่อมารับ นักตียิมต้องรีบเลยแยกย้ายไปก่อน พี่เอฟไปด้วยรถไฟฟ้า เจ๊หมีกับผมก็เดินเท้าผ่านรถที่ติดแน่น มาสยามอีกรอบ ที่ซึ่งผมนั่งเพื่อปั่นเสา หาและส่งของขวัญในเกมส์ แล้วก็รอจนรถซา ๆ ก็ค่อยกลับบ้าน ที่เรียกว่าวันแห่งโคลิงก์ เพราะวันนี้วันเดียว ผมได้ตัวสีแตกต่างที่หายาก เยอะสุดตั้ง 43 ตัว 

ก็ผมเป็นคนโชคดี