วันนี้ดูทีท่าจะเป็นวันที่พิเศษ ผมคิดอย่างนั้นนะ
เพราะตามปกติที่ผมจะตื่นตีห้า เปิดเพลงเบา ๆ ระหว่างเดินแปรงฟันไปมา ก่อนล้างหน้า อาบน้ำ ทำความสะอาดห้องก็เป็นสิ่งที่ปกติ ในวันหนึ่ง ๆ ที่ผมจะทำกิจกรรมแบบนี้ รวมถึงการไปตลาดแต่เช้ากับป้าหนูหริ่ง เพื่อหาซื้อเครื่องปรุงสดใหม่ที่เราจะใช้ทำแกงเห็ดโคนกัน
การไปตลาดในแต่ละวัน ใช้เวลาไม่มากนัก วันนี้ก็ประมาณแค่ สิบห้านาทีก็กลับบ้านได้ มาถึงบ้าน ก็ล้างมือไม้ กินข้าวเช้า แล้วก็ไปตระเตรียม เครื่องแกงสารพัดสารพัน โดยเครื่องหลักตัวเอกของแกงคือเห็ดโคน วัตถุดิบหายากที่เพาะไม่ได้ นอกจากหาจากธรรมชาติ ด้วยการต้องมีชีวิตที่พึ่งพิงปลวกเป็นหลัก อย่าถามถึงราคาเลยจ๊ะ ไม่เคยเจอที่ถูก ๆ เลยก็ว่าได้
คุณยายและป้าหนูหริ่งขยันทำความสะอาดไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ตั้งแต่เรากลับจากการไปเที่ยวประจวบกันมา ระหว่างทางก็เจอและซื้อมา พอสะอาดได้ที่ ก็ต้มไว้ เป็นอันเสร็จตั้งแต่เมื่อวาน เหลือแค่เพียงกุ้งที่ล้างแล้วก็จัดหนวด กรี ปลายหางแหลม ๆ ออก จากนั้นก็ตำพริกแกงจนแหลกสวย ก็ทำการปรุงแกง เป็นที่เรียบร้อย
แกงเสร็จเที่ยงราว ๆ ก็กินข้าวกันอิ่มอร่อย แล้วก็ออกไปส่งป้าแก้มกลับบ้านเธอ ซึ่งอยู่อีกฟากของกรุงเทพมหานครของเรา ราว ๆ ห้าสิบกิโลเมตรจะได้ ที่น่าแปลกคือ รถติดแน่นตลอดเส้นทาง จนน่าสงสัย แล้วก็คิดได้ว่า อ้อ นี่วันศุกร์นี่นะ ไม่แปลกที่รถจะติดแบบนี้ ซึ่งเราก็ได้ใช้เวลากว่า สี่ชั่วโมงบนท้องถนน
ถึงบ้าน เพลีย ๆ แต่ก็หยุดไม่ได้ หลังอาบน้ำแล้ว ผมก็ออกไปออกกำลัง และเล่นโปเกมอน โก กว่าจะไปถึงสวนสาธารณะ ก็พบว่าคนดูแน่นหนักหนา และแล้วผมก็เข้าใจได้ในที่สุด ว่าวันนี้เป็นวันพิเศษ
วันลอยกระทง
กว่าจะกลับออกมาจากสวนสาธารณะ ฝ่าการจราจรและกลุ่มคนมาได้สำเร็จ ชีวิตก็แลดูสั้นลงกว่าเดิม ผมก็เข้าใจได้นะ ว่าวันนี้เป็นวันพิเศษ
